Altyazıyla bile vermediler

Altyazıyla bile vermediler
20 Ekim 2020 13:29

Pazar gecesi 11’e doğru öğrendim Bekir Coşkun’un hayatını kaybettiğini.

 

 

Safile USUL H&H YORUM

 

 

Sonra tv’lere baktım hemen. Ana akım kanalların hepsine baktım.

 

Haber vermedikleri gibi, bir altyazı bile geçmiyorlardı.

 

Oysa Bekir Coşkun’un vefatı Türkiye’de haberdir.

 

O kilometre haberdir.

 

Önemli bir gazetecinin, yazarın, sanatçının, vs. ölümü her toplumda haberdir ve tv’ler bunu duyduğu anda haberini verir ve ilk haber saatine kadar altyazı olarak geçer.

 

Tv’lerin bu yaptığı beni çok üzdü.

 

NTV, CNN-Türk, Habertürk ve diğerleri bunu yapmamalıydı.

 

Biliyorum, bunu korkudan yapmadılar asıl olarak.

 

Zira 2007’de Erdoğan, Bekir Coşkun’a, “Türk vatandaşlığından çık, çek git” demişti.

 

Hala da ona karşı yüreği soğumadığı için, bunu bildikleri için tv’ler, ölüm haberini vermediler Bekir Coşkun’un.

 

Çok ayıp ettiler. Tarihimize yine kötü bir kara çentik attılar.

 

Bana öyle geldi ki, sanki Bekir Coşkun ölümünden sonra bile yalnız bırakılmıştı.

 

Elbette eşi, akrabası, Sözcü Gazetesi onu yalnız bırakmıyordu.

 

Ama insan yarasının açıldığı yerden tamirini ister aslında.

 

Ne demiş Anadolu türküsü, “Tabip, sen elleme benim yaramı, Beni bu dertlere salanı getir”

 

Ve, bence Bekir Coşkun birçok yarası ile gitti.

 

Bekir Coşkun çok hümanist ve çok iyi ve çok sevgi dolu bir insandı.

 

Bu memleketten çekip, gitmesi gereken en son insandı aynı zamanda.

 

Çünkü o bu vatana en çok ait olanlardandı.

 

Onun bazı eleştirilerini, mesela, “Göbeğini kaşıyan bidon kafalılar” sözlerini ona karşı hep linç silahı olarak kullandılar.

 

Bekir Coşkun bu dünyada herhangi bir insanı hor görecek en son kişilerden biri oysa.

 

Onun anlatmaya çalıştığı ve onu üzen şeyler vardı. Bunu yazmaya çalışıyordu.

 

Bekir Coşkun bunlara çok üzüldü bence.

 

Ve, bir de onu seven kitlenin ondan beklentileri vardı ve o hep bu beklentilere de cevap vermek zorundaydı.

 

Belki de bu kadar çok sorumluluk onu ezdi gerçekte.

 

Bu kadar güzel yazmaktan doğan beklentiler belki de onun içinde bizim bilmediğimiz bir ağırlıktı.

 

Bekir Coşkun’un ölümüne çok üzüldüm.

 

Öte yandan da kanserden dolayı çektiği acıların dinmesi iyi oldu.

 

O, Türkiye tarihinin, Türk basın tarihinin, Cumhuriyet tarihinin bir çınarıdır.

 

Allah rahmet eylesin. Huzurlar içinde uyusun. Onu unutmayacağız.

 

Belki de ilerde bir CHP belediyesi bir yere onun bir anıtını yapacak.

 

Torunlarımız belki bir ilkokul gezisinde oraya götürülecek ve öğretmenleri onlara, Bekir Coşkun’u anlatacak.

 

 

Safile USUL Twitter

 

 


Yazarın Son Yazıları:
Galiba bu iş tutacak
AKP seçmeninden oy alacak
Mütekabiliyet