Örneğin pilotsun… Hani olmaz ya… Bir suç isnat etmişler sana… 'Big Brother'a suikast düzenliyorsun' demişler. Kendini demir parmaklıkların arasında bulmuşsun; ne olduğunu anlamadan. 3 ay sonra salıverilmişsin. Ama bir bakmışsın, hayatının altı üstü olmuş…
Dostların bir bir eksilmiş çevrenden, selam almaya selam vermeye korkar olmuşlar. Hangi işe başvurduysan korku imparatorluğunun çarkları arasında ezilenler tarafından geri çevrilmişsin. Uçak kullanmayı biliyorsun ama kendini pazarda seyyar satıcılık yaparken bulmuşsun. Onca eğitim, onca emek ziyan olmuş. Üstelik 6 yıl sonra beraat etmişsin. Yani suçsuzsun !

Yine bir hani olmaz ya hikayesi…

Big Brother'ı çökertmek üzere kurulmuş bir örgütün üyesi olmakla suçlandın. Hatta örgütün finansörüsün. Apar topar cezaevine atıyorlar seni. Özgürlüğün elinden alınmış, kahrediyorsun, sapa sağlam girdiğin cezaevinde 1 yıl içerisinde kanser oluyorsun; koskoca örgüt
finansörüsün ama tedavi olacak kadar dahi paran yok. Ölüm döşeğindesin. Yaşam hakkını, tedavi hakkını bile elinden alıyorlar.

Hiç acımaları yoktur, dindar geçinirler, dillerinden düşürmedikleri Allah'tan dahi korkmazlar. Bir deri bir kemik kalmışsındır adeta ölünü tahliye ederler.  Kısa bir süre sonra da hakkında hiçbir delil bulunmadan bu dünyadan göçüp gidersin. Yine suçsuzsun ! Oralı bile
olmazlar…

Koskoca bir hiç uğruna mahvedilmiş hayatlardan biri daha… Kim, kimden nasıl hesap soracak? Hesap soranların da hali ortada… Örnekleri o kadar çok ki, yazarken utanıyor insan.
Benim ülkemde kişiler ikiye ayrılır. Big Brother'a yakın olanlar ve olmayanlar… Adalet bile bu temel ilkeye göre işler.

Benim ülkemde insanların hayatlarını çalarlar sessiz sedasız…
Ucuzdur insanların hayatı, değersizdir; kimse sesini bile çıkaramaz…
Aziz Nesin'in dediği gibi  'O kadar masum uyur ki ülkem uyandırmaya kıyamazsın…'
Tek bir çare vardır bir öpücük kondurup gitmek… Belki de en kolayı budur…

Uyanık olanlar da uyurgezerdir aslında. Uyuyormuş gibi yaparlar ki çarkların arasında ezilip gitmesinler. Peki ya gerçekten uyanık kalmakta direnenler? İşte en zoru onların
işidir güzel ülkemde. Sesini çıkaranlar bir bir kendilerini demir parmaklıkların arkasında bulurlar.

Peki suçları ne? Düşünmek, ülkeye daha güzel bir gelecek bırakmak, haksızlıklara baş kaldırmak, direnmek…

Olmazların ülkesidir aslında benim ülkem; olmaz olur; olmazsa da oldururlar…
Ama unutulmaması gereken tek evrensel gerçek vardır ki: 'Adalet bir
gün herkese lazım'