Vietnam’dan günümüze bombalar kimin için patlıyor?
21 Ağustos 2012 13:32

Sessiz Amerikalı bir zamanlar komünist partisi ve İkinci dünya savaşı sırasında gizli serviste çalıştığı söylenen İngiliz yazarı Graham Greene’in 1955 yılında yayınlanan Vietnam’da geçen romanının adı.
Bu romandaki Amerikalı sessiz, sakin, düşünceli, aydın ve idealist ama halkın içinde bomba patlattırıp komünistlerin üstüne yıkmaktan da kaçınmayan bir kontrgerilla uzmanı.

Mustafa MERSİNOĞLU H&H YORUM

11 Eylül yüzünden aynı adla çekilen filim bir süre ertelenip 2002’de vizyona girmiştir çünkü bu sessiz Amerikalı uzmanın filmin son sahnesinde nasıl halkın içinde bomba patlattırdığıdır. Bu romanı yüzünden ABD gizli servisleri Graham Greene’i 1991 yılında ölene kadar izlemişlerdir.

Bu romanın Edward Lansdale adlı Amerikalı gerçek bir uzmandan esinlendiği söylenir. Cecil Currey’de bu Vietnam’dan Kuba’ya yıllarca uzmanlık yapan Fidel’e başarısız ve Kennedy’i başarılı süikastlere adı karışan epey ses getiren uzmanın biyografisini 1988 yılında, Sesli Amerikalı diye yazar.

Kimine göre Sessiz Amerikalı’ya değil de Eugene Burdick’in 1958 yılında yayınlanan romanı Çirkin Amerikalı’sında ki Albay Hillandale’e ilham olmuştur. ABD’nin dış politikasının rezilliklerini anlatan bu roman zamanında çok satılmış ve okunmuş.

Güzel Amerika’lı İlhan Selçuk’un 1965 yılında ‘Çağdışı bir imparatorluktan gözlemler ve düşünceler’ alt başlığı ile basılan kitabının adı. Bu kitabının aynı adı taşıyan son bölümünde CIA için L’Expresse dergisinden şunları aktarmış: ‘…Yüz bin ajan. Ve yıllık 10 milyar Franklı bir bütçe…ki, Fransa milli savunma bütçesinin yarısı kadar.(Türkiye’nin tüm bütçesinin iki katı kadar.) Bu bir imparatorluktur….ABD politikası bu gizli teşkilatın ferman dinlemez etkileriyle yürütülür..’ İlhan Selçuk bu örgütün uzantılarıyla Ziverbey Köşkünde 1970lerde işkence ile tanışır ve bu tanışıklık kırk yıl sonra Ergenokon komplosu ile devam eder ve tutuklanıp ölümüne yol açar.

Türkiye’de de bir çok bombalamanın halkımızın ve gomonistlerin üstüne atıldığı gibi nerede korkunç bir bombalama olsa nedense bu Amerikalılar aklıma geliyor. Son sözü İlhan Selçuk’a bırakalım: Atatürk, Amerikancılık akımını yendi. Ata’nın yaşadığı sürece bir yabacı devletin koltuk altına sığınmak fikrini kimse ağzına alamamıştır. Atatürk öldükten sonra Amerikanofiller Amerikaya güvenmekten başka yaşama yolu olmadığını memlekete kabul ettirdiler. Onları dinlerseniz, Milli Mücadeledeki gibi konuştuklarını göreceksiniz: Size dış tehlikelerden, yabancı yardımı olmadan kalkınayacağımızdan, Amerikanın bizim için hayırlı bir destek olduğundan söz açacaklardır. İstiklal’i tam’ın zamanımızda mümkün olamıyacağını söyleyeceklerdir.’

19 Temmuz 2012 Brighton, İngiltere.