Miliyet gazetesinin usta kalemi Melih Aşık yazdı;

CHP Kurultayı asılan pankartlar, çalınan müzikler, Genel Başkan’ın konuşmasıyla dün özlenen Kemalist parti olmuştu yine… Yeni CHP gitmiş eski CHP geri gelmişti. Örneğin…

“Emperyalizme ve taşeronluğa hayır”, “Değişimi ancak devrimciler yapar” pankartları… Salondan sık sık yükselen devrimci marşlar… Artvin’in Atatürk’e sevgisini anlatan “Atabarı”…

Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan, Che Guavera’nın posterleri..
Bunlara ilaveten Kemal Kılıçdaroğlu’nun konuşmasında sık sık Atatürk’e atıf yapması… İktidarı eleştirirken sürekli Atatürk’ü örnek göstermesi…

Ve şu cümleleri:

“Egemen güçlerin teşeronu olursanız işte böyle burnunuzu sürterler…Taşeron olmayın, korkmayın, burası Mustafa Kemal’in ülkesi.”
“Biz bölgemizde savaş istemiyoruz. Mustafa Kemal’in dediği gibi zorunluluk olmadıkça savaş bir cinayettir.”
“Korkmayacağız, yılmayacağız. Mustafa Kemal’lerin Türkiye’sini hep beraber kuracağız.”

Genel Başkan’ın “anti emperyalist” sloganlarla başlayan ve öyle süren konuşması “Eski CHP”lilerin eleştirilerini savuşturmaya mı yönelikti yoksa samimi duyguların ifadesi miydi? Muhaliflere göre “taktik gereği” olmalıydı ki… Örneğin önce Yakup Kepenek, ardından Mersin Milletvekili İsa Gök kürsüde hep aynı uyarıyı yaptılar; “Eski CHP”ye “yeni” adet  getirmeyin… Partinin ekseniyle, temel felsefesiyle oynamayın… Sizin “Yeni CHP”nizi alkışlayanların CHP dostu olmadığını artık anlayın, dediler. Şu an itibarıyla denebilir ki… Kılıçdaroğlu en azından CHP örgütü ve seçmeninin kendisinden ne istediğini biliyor…İyi biliyor…