Her yıl olduğu gibi bu 1 Mayıs’ta da “İlle de Taksim’e çıkacağız” diyen gruplarla polisler arasında itiş kakışlar yaşandı. Bunların aslında bir yararı yok kimseye. Ama hep olur.

 

Can Ataklı/ Sözcü

 
Hatta bazen kendi kendime “Bu gruplar polislerle anlaşmalı mı, yoksa böylelikle iktidarın Taksim’i yasaklamasına ülke çapında bir haklılık payı yaratmaya mı çalışıyorlar?” diye de düşünürüm.

 
Her neyse, öfkeli ve iyi niyetli gruplar da olabilir bunlar, ne yapalım.
Bu yıl bir şey dikkatimi çekti, bunu sizlerle de paylaşmak isterim.

 
Beşiktaş’ta sadece 8 kişi üzerlerine parti yeleği giymişler “Taksim Hakkımızdır” yazılı bir pankartla yürüyüşe geçti.
Aslında kahramanca bir eylem bir anlamda, yüzlerce polisin olduğu bir yerde herkesin cesaret edebileceği bir eylem değil.
Nitekim polis anında yollarını kesti.

 
Derken etrafları sarıldı.
İnanın sayamadım ama 20’den fazla polis vardı bu 8 kişinin çevresinde.
Göstericilerin hepsi itile kakıla gözaltına alındı.

 
Vallahi bravo. 8 kişiye karşı destan yazan polise tüm Türkiye’den övgüler yağdırılabilir, İçişleri Bakanı da gururla “Geçit vermedik” diye kibir gösterisinde bulunabilir.

 
Bu komik manzarayı izlerken aklıma Ankara’da CHP Genel Başkanı’na yönelik linç girişimi geldi.
Orada da yüzlerce polis ve asker vardı.
Ama taşlı sopalı ve küfürler yağdıran linç girişimcilerine karşı ne kadar müşfiktiler.
Sonuç; İstanbul’da AKP’ye muhalif 8 gösterici 20 kişi ile sarılıp gözaltına alındı. Ankara’da ise AKP’den yana yüzlerce göstericiye bir çiçek vermedikleri kaldı.
Kemal Kılıçdaroğlu, linçten kurtulmak için bir buçuk saat bir evde adeta mahsur kalırken her nedense takviye çevik kuvvet bile göndermeyen İçişleri Bakanlığı, İstanbul’da ise 8 kişinin önünü kesebilmek için bir gece öncesinden binlerce polis göndermişti oysa.
Ne güzel ülkeyiz değil mi?