Ne kadar etkileyici
11 Ağustos 2017 17:30

Beni bugün en çok etkileyen haber boğulup, öldü sanılan ve üzerine ölüm torbası çekilen bir çocuğa orda tesadüfen bulunan bir mühendisin ilk yardım yaparak çocuğu hayata döndürmesiydi.

Şöyle ki…

Giresun’un bir yaylasında bulunan bir gölde 10 yaşlaırnda bir çocuk yüzmeye çalışırken boğulmaya başlıyor.

Yakınları çocuğu sudan çıkarıyor.

Ve, çok su yutmuş olması ve muhtemelen de bedeninde şok belirtileri oluşmuş olması nedeniyle yakınları ve çevredekiler çocuğun ölmüş olduğunu kabul edip, üzerine bir güzel mavi bir ölüm torbasını geçiriyorlar.

Bir çocuktan, bir insandan bu kadar kolay vazgeçilir mi?

İşte ama, o anda orda bir şantiyede çalışmakta olan bir mühendis geliyor, olaya müdahil oluyor ve çocuğa suni teneffüs yapmaya başlıyor.
Çocuk muhtemelen bazı tepkiler vermiş olmalı ki, ardından hastaneye kaldırılıyor.

Ve, bana babaanneciğimden kalma bir yere yakın bir hastanedeki, eminim çok başarılı, hekimler çocuğun vücut ısısını 34’e düşürerek 1 gün o şekilde yoğun bakımda tutup, ardından çocuğu normal hayata döndürüyor.

Eğer o mühendis, o muhteşem insan olmasaydı o çocuk bugün toprakta olacaktı.

Ben insanların genel olarak ölmüş bir insana, veya ölmüş olduğu sanılan birine yaklaşımlarını hiç beğenmiyorum zaten.

Mesela birçok yerde ölenler heen tabuta konulup, morga kaldırılıyor.

Benim hiçbir yakınıma kimse böyle bir şey yapamaz.

Hiçkimse benim bir yakınımı hemen tabuta ve morga koymaya cüret dahi edemez.

Benim yanımda kalır, o geceyi öyle geçirir ve ben ne zaman öldüğüne kani olursam o zaman toprağa verme işlemini başlatırım ve bu işlemlere benden başka kimse karışamaz.

Aile üyelerimden isteğimin hilafı zorlama vs. gelirse onları kovarım, bu kadar basit.

Ki, bizim Anadolu adetlerimizde ölüler öldükleri günün gecesini evlerinde geçirir.

Ertesi gün toprağa verilirler.

Ben aile hikayemden de biliyorum bunu, anlatılanlardan yani.

Şimdi ama büyükşehirlerde daha ölüp olmadığı bile kesin olmayan insanlar hemen tabutun karanlığına ve ardından morgun acımasız soğukluğuna veriliyorlar.

Ne acelen var, bekle biraz, bak bakalım gerçekten ve nihai olarak ölmüş mü?

Kendini de düşün, birgün sen de öleceksin, hemen öyle saygısız ve sevgisizce tabuta konmak ister misin?

Ben Hristiyan toplumlarındaki cenazeleri de biliyorum.

Ve, onlarınkini de hiç beğenmiyorum.

Ölüye sevgisizler.

Ama bizim toplum da aynen öyle.

İnsanlığın tamamı hal-i hazırda ölüye saygısız ve sevgisiz.

Ve, çok kaba.

Ben sağlık bakanı olsam derhal bir de, ölüm sonrası teşhis ve morg sürecine dair bir yönetmelik hazırlatırdım.

Emin olun bazı insanlar tam ölmeden morga konuyordur.

Emin olun.

Çok sayıda değildir ama yine de vardır.