Çaykara… Bir ilçe değildir.

 

Mehmet EREN

 

 

O sıla- gurbet arasında devasa bir köprünün adıdır.

 

 

ÇAYKARALI göç eden, yeni mekân kuran ancak geçmişi ile bağı hiç koparmayan vefanın temsilcisidir.

 

1947’de ilçe olan bu güzide beldemizin insanları içeriden çok dışarıda yaşam sürmektedir.

 

İlk göç 1929’da oldu: Maçka, Bayburt, Muş ve Tercan’a gönderildiler. Bu gidenler oralarda çok üretim ortamı bulamayıp başka bölgelere akıp gittiler.

 

 

Sonra 1974’e kadar göçler sürdü: Suluova, Özalp, Kırıkhan, Orhangazi, Gökçeada, Kıbrıs başlıca gidilen yerlerdir.

 

 

Çaykaralı göçtür ve güçtür…

 

 

O sabırdır, gayrettir, üretendir…

 

 

Çok zekidir ve uyumludur.

 

Gittikleri her yere mükemmel artı değerler katmışlardır.

 

Kaç kuşak geçmesine rağmen memleketleri ile bağlarını hiç koparmayan bu güzel insanlar kayalık, yamaç ve dağlık beldemize sürekli gelir kutsal mekân gibi her bir yeri ziyaret etmeden mümkün değil geçmezler…

 

Uzungöl, Sultanmurat tabi ki çok güzeldir ama onlar en yalçın yerleri de görmeden dönmezler…

 

 

Türkiye’nin her tarafında vardırlar…

 

 

Ticaretten bürokrasiye her yerde güçlü ve üretkendirler…

 

 

Her bir Çaykaralıya nice başarılar dilerim…

 

 

Mehmet EREN