Depremin üzerinden yaklaşık 7.5 ay geçti. Buna karşın Cumhuriyet tarihinin en ağır felaketinde en büyük hasarı alan Hatay’da yıkımların özensizliği, özellikle Antakya’yı devasa bir toz bulutuna çevirmiş durumda. Depremzedelerden en sık duyulan cümle ise “Depremde ölmedik, sonrasında öleceğiz”.

 

Fotoğraf: Reuters/ Temsili

Yaşanan sorunlara dikkat çekmek ve deprem bölgesi eğitim raporunu açıklamak için Eğitim-İş bölgede. Yıkılan Eğitim İş şubesinden Ulus Meydanı’na doğru sessiz yürüyüş yapılıyor. Çok uzun olmayan mesafe olmasına rağmen o yolda da yıkımlar sürdüğü için kortej adeta toz bulutunun içinden geçiyor.

 

 

‘ASBEST SOLUYORUZ’

 
Cumhuriyet’te yer alan habere göre Eğitim-İş’in eylemine CHP Hatay Milletvekili Nermin Yıldırım Kara da destek veriyor. Ve sesi titreyerek şu uyarıyı yapıyor: “Asbest solumak istemiyoruz. Sizlere defalarca; tarım alanlarına, yeraltı su kaynaklarına, yerleşim alanlarına moloz dökmeyin dedik. En basiti solunum yolu hastalıkları olan birçok durumla karşılaşacağız.”

Çernobil ve Karadeniz bölgesinde yarattığı etki arasındaki bağlantıyı kurabilenler, benzer bir riskin önlem alınmazsa Hatay için de geçerli olduğundan şüphe duymamalı.

Hatay, hem halk sağlığı hem de akıl sağlığı açısından belki de şu an en riskli kent durumunda. Bir kent halkı, azala azala, tükene tükene Atatürk’ün “şahsi meselesine” sahip çıkmak için direniyor. Peki bu durum ne kadar sürdürülebilir? Bu fedakârlığın bedeli bu sahipsizlik mi olmalı? Hatay’ın sesini duyan var mı?