Bizler memeli, omurgalı, sıcakkanlı bir kara canlısı türüyüz.

 

 

Yani vücudumuz dış ortam sıcaklığına göre ısı ayarlaması yapabilir ve genelde 36.5 C derecede oluruz. Ama dünya üzerindeki bir çok canlıya göre avantajımız, kutupta -50C veya ekvatorda +50C de bu ayarı tutturabilmemizdir. Bu evrimsel avantaj, soğukkanlı canlılarda yoktur. İnsanın dünyanın her tarafına yayılan bir canlı olmasının en önemli sebeplerinden birisi budur. Ama bir çok çeşitli nedenle bu otomatik ayar sistemi bozulabilir. Astım, KOAH, şeker hastalığı, tiroid hastalıkları, kansızlık, menopoz gibi nedenler ve bu yazıda bahsedilen bronş aşırı duyarlılığında da ısı-kontrol merkezi biraz bozulabilir.

 

 

Özellikle sıcaktan soğuk ortama geçildiğinde (sabah yorganı açmaktan tutun, pencere açılması, oda değiştirmek, dış ortama çıkmak gibi), bu kişiler titrer, hapşırır ve/veya öksürür. Buradaki esas amaç, enerji üreterek vücut ısısının artırılmasıdır. Bu durum çoğu zaman alerji ile karışır. İnsanın bu yönünün normalize edilmesi önemlidir. Önerilen çeşitli bitkisel ve hayvansal kökenli geleneksel reçetelerin rolü yoktur. Düzenli spor yapmak, fazla kilo olmaması ve fazla giyinmemek gerekir. Çok giyinen, hareketsiz insanların üşümesinin önüne geçilemez. Genel dolaşımı bozduğu için sigara içimi de, bu durumu olumsuz etkilemektedir.