Almanya’da 21 yaşındaki Sarah P. adlı kadın, baba olarak bildiği kişinin 4 yıl önce gerçek babası olmadığını öğrenince gerçek babasının kim olduğunu öğrenmek istedi.

Almanya’daki sperm bankasına başvuran Sarah P.’ye vericinin kimliğinin açıklanamayacağı belirtilerek olumsuz yanıt verildi.
 
Biyolojik babasının kim olduğunu mutlaka öğrenmek isteyen Sarah P., Donör Çocukları Derneği’nden yardım istedi. Yapılan girişimlerden sonuç alamayan Sarah P. bunun üzerine dava açtı. Almanya’nın Essen kentindeki sperm bankası yöneticisi Thomas Katzorke, donörlere ilişkin bilgilerin o dönemde 10 yıl saklanması zorunluluğu bulunduğunu donöre ilişkin belgelerin ellerinde olmadığını söyledi. Katzorke’nin ifadesini çelişkili bulan mahkeme kuruluşun elinde belgelerin bulunmadığı iddiasının inandırıcı olmadığını bildirdi.

 
Hamm Yüksek Eyalet Mahkemesi “Sperm bankası çocuğa vericinin ismini açıklamalı?” kararını verdi. Mahkeme kararına dayanak olarak Anayasa Mahkemesi’nin, 1989 yılında kişinin genetik kökenini bilme hakkı olduğunu,  ayrıca kişinin özgürce gelişme hakkının vericinin anonim kalma hakkından daha yüksek olmasını gösterdi. Bu arada Almanya’da  2007 yılında çıkan Doku Yasası kapsamında sperm bağışı konusundaki bilgilerin 30 yıl saklanması zorunlu hale getirildi.

Karar,  100 bine yakın donör bulunan Almanya’da büyük yankı uyandırdı. Devlet kanalları ARD ve ZDF ile diğer özel kanallar Pro 7, Sat 1, RTL dava ve kararı geniş ekrana getirdi. Bu davanın emsal oluşturabileceği, binlerce kişinin dava açabileceği ifade edildi.