İngiltere’de yayınlanan Guardian gazetesi, ülkedeki en güçlü ve etkili kişilerin yalnızca yüzde 3,4’ünün azınlık kökenli olduğunu yazdı. Hiç düşündük mü acaba neden?

 

 

 

Geçtiğimiz yıllarda İngiliz The Times gazetesi “Migrant Benefits” (Göçmenlerin Sağladığı Yararlar) başlıklı şahane bir başyazıya imza atmıştı. Yazıda özetle göçmenlerin İngiltere’ye zarardan çok fayda getirdikleri ve sağcı partilerin bunu bir türlü anlamak istemedikleri temasını işlemişti. Göçmenlerin ülkeye ekonomik, kültürel ve finansal yönden kazanç sağladıkları gerçeğini inkar eden popülizme siyasetçilerin karşı çıkması gerektiği fikrini savunan makale, benden (ve eminim birçok göçmenden!) tam not almıştı.

 

Şimdi de; İngiltere’de yayınlanan Guardian gazetesi, ülkedeki en güçlü ve etkili kişilerin yalnızca yüzde 3,4’ünün azınlık kökenli olduğunu yazdı.

 

Londra Büyükşehir Belediyesi’ne göre, İngiltere’nin en çok göç alan şehri olan ve 300’den fazla dil konuşulan başkentin nüfusu 8,788 milyon kişiyi geçti. Nüfusun 2028 yılında10 milyona, 2050 yılında ise 15 milyona çıkması bekleniyor.

 

İstatisliklere göre, son 25 yılda başkent Londra’da yerleşik olarak yaşayan 4 milyon kişi, yani nüfusun yüzde 45’ini siyahlarla etnik azınlıklar oluşturuyor.

 

Fakat gazetenin Operation Black Vote adlı sivil toplum kuruluşu ile, akademisyenlere danışarak yaptığı araştırmaya göre ülkedeki en etkili yaklaşık bin kişinin içinde azınlıkların oranı nüfusa oranla çok daha az. Bu kişilerden yalnızca 36’sı siyah, Orta Doğulu veya Asyalı kökenden geliyor.

 

Listede beyaz olmayan kadınların sayısı ise yalnızca yedi.

 

İngiltere nüfusunun yüzde 12,9’u etnik azınlıklardan oluşuyor.

 

Araştırmaya göre polis, ordu, Yüksek Mahkeme, güvenlik hizmetleri alanları ile en etkili hukuk ve danışmanlık şirketlerinin liderleri arasında tek bir azınlık mensubu bile yok.

 

‘Beyazlar kulübü siyahları dışarıda tutuyor’

 

İngiltere’deki eşitlik savunucuları, araştırmanın gizli bir ayrımcılığa işaret ettiğini söyledi. Gazeteye konuşan Londra Belediye Başkanı Sadiq Khan ise “Tüm gençlerin kendilerine örnek alabileceği figürler olmalı. İngiltere’nin azınlık gruplarından insanları desteklemesi önemli” ifadelerini kullandı.

 

İngiltere’deki Eşitlik ve İnsan Hakları Komisyonu Başkanı Rebecca Hilsenrath “Yönetici pozisyonlarında gerçek bir çeşitlilik olmadığı sürece toplumun tamamını temsil ediyor olamayacağız” derken Operation Black Vote Direktörü Simon Woolley de “Siyah veya Asyalıysanız önünüzde hiçbir yol yok. Beyazlar kulübü siyahları tamamen dışarıda tutuyor” diye konuştu.

 

Etnik kökenlere odaklanan araştırma, kadınların da üst düzey rollerde toplumdaki oranlarından az temsil edildiğini ortaya koydu. Listedeki kişilerin yalnızca yüzde 23,6’sının kadın olduğu görülürken Londra Borsası’ndaki FTSE 100 endeksinde yer alan şirketlerdeki adı David olan yöneticilerin sayısı bile kadın yöneticilerin sayısından daha fazla çıktı.

 

Böyle bir gerçek de var!

 

Ülkeye daha eski dönemlerde gelmiş olan bazı göçmenler topluma entegre olmamış ya da olamamışlar, İngilizce bilmiyorlar ya da öğrenmek istemiyorlar, bazılarının işi gücü bile yok. Bu insanların bir kısmı devletin sosyal yardımlarını (işsizlik, sakatlık yardımı, sağlık yardımları, belediyelerin verdiği ücretsiz evler) iliğine kadar sömürmüşler, hala da sömürüyorlar. Örneğin belediyenin kendilerine verdiği bedava evde oturuyorlar, ama belediyeden habersiz kiracı alıp kira parasını da bir güzel ceplerine atıyorlar. Bunun sonucu olarak da onlara karşı bir önyargı, hatta nefret doğabiliyor, işe yaramayıp bir de üstüne vergilerimizi yiyorlar diye. İngiltere’deki sağcı partiler göçmen karşıtı bir görüşü yıllardır körüklüyorlar. Irkçı İngilizler “İngiltere’nin işleri İngilizlere gitsin” (British jobs for British people) diyerek bunu pekiştiriyorlar.

 

 

Kaynak: Sözcü