Nazım Usta ne demişti 1956 yılında yazdığı Kız Çocuğu adlı şiirinde Hiroşimada ölen çocuklar için:

 

Mustafa MERSİNOĞLU H&H YORUM

 

Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.

 

Hiroşima’da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.

 

Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.

 

Madenlerde ölen madenciler gözünüze görünemez, göze görünmez ölüler hele madenci ölüleri belki hiç bulunmaz yatar sadık yarimiz kara toprakta sonsuza kadar.
Önce patlamanın aydınlığını gördüler sonra sesini duydular, acısı gövdelerini sardı. Göçtü toprak ve ortalık kapkara oldu ve bir son nefes bile almadan toprağa gömüldüler…..
Kimileri dedi ki güzel ölüm, tatlı ölüm….
Tatlı ölenler sevdiklerine sımsıcak sarılamaz, bir eli balda bir eli ayakkabı kutusu dolu parada olanlar gibi çünkü soğuktur ölüler ve iki kilometre toprağın altındadırlar.

 

Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kâat gibi yanan çocuk.

 

Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.

 

Bizim sizden kendimiz için hiçbir isteğimiz yok. Yaşlanamaz, emekli olamaz, tazminat alamaz toprak altında kalan madenciler.
Teyze, amca artık siz de direninin insanın insana köleliğine,
Madenciler ölmesin, çocuklar babalı anneli büyüsün.

 

 

13 Mayıs 2014 Mustafa Mersinoğlu, Brighton, İngiltere.

 

 

 

 

---

Yazarın Son Yazıları:
İngiltere’deki yeni korona variyantının yayılmasına neoliberalizm dogmasının etkisi oldu mu?
Başımız sağ olsun! Halkın Habercisi’nin vicdanlı, vatansever yazarını kaybettik
Yabancı basında Karadeniz gazı