CHP’nin yönetiminin iç işleyişi, demokratik, katılımcı ve saydam olmadığı için, dahası partinin içi “ideolojik ya da düşünsel olarak” tamamıyla boşaltıldığı için kurultay süreci de çok olumsuz gelişmelere neden oluyor. Bir taraftan kongrelerde kavga eksik olmazken, diğer taraftan da her gün yeni bir karşılıklı suçlamaya tanık olunan “karanlık” bir sayfa açılıyor.

 

Yakup Kepenek / Birgün

 

Zafer Partisi Genel Başkanı ile üstelik 6’lı Masa’nın diğer üyelerinin de bilgisi dışında yapılan göçmen-İçişleri Bakanlığı gizli anlaşması, “danışman” atamaları, daha önce karanlık ilişkilerin açığa çıkan kesimiydi. Eski “ortaklarının” bitmeyen suçlamaları karşısında susan; onların en büyüğünü yerel seçimlerde CHP’nin karşısında yer almasını başaran(!) Kılıçdaroğlu’nun yeni ortaya çıkan şu tutumu asla bağışlanamaz: Türkiye siyasetini tek kişi yönetimine götüren Nisan 2017 halkoylamasında Yüksek Seçim Kurulu – YSK tarafından “mühürsüz oyların geçerli sayılmasının”, önceki dönem Konya Milletvekili Atila Kart tarafından AİHM’ye götürülmesi çabasına önce “evet” diyen Kılıçdaroğlu’nun, büyük olasılıkla kendi isteğiyle destekçileri tarafından engellemiş olması ve daha sonra da “O konuya girmek istemiyorum” sözleri bağışlanamaz bir “demokrasi suçudur”. Siyasal varlığını Kılıçdaroğlu’na borçlu olan çevresi de tüm bu olan-bitenden en az onun kadar sorumludur.

 

Yaşananlar, CHP’yi her gün eritiyor. Kılıçdaroğlu ve destekçileri CHP’yi yok ediyor. Bu ihanete izin verilmeyecek ve bu topraklarda demokrasi ışığı yine CHP ve özgürlük, eşitlik, emek ve barış güçlerinin eliyle mutlaka doğacaktır.