Hürriyet yazarı Ahmet Hakan yazdı:

 

 
“Aslında IŞİD hakkında bir şeyler söyleyeceğiz ama elimiz kolumuz bağlı. Rehinelerimiz var, mazeretimiz var” edasında olan tüm devlet yetkililerimize sesleniyorum: Madem rehineler -çok şükür- serbest…

 
Ve madem mazeret ortadan kalktı.
Hadi yavaştan konuşmaya başlayın.

Hadi… Hadi… Lütfen hadi…

IŞİD İslam’ı kullanan bir meczuplar hareketi midir, yoksa öfkeli gençlerin patlaması mıdır?
Hadi analiz edin.

 
IŞİD ve İslam… Ne diyorsunuz bu konuda? “Gerçek İslam bu değildir” mi diyorsunuz? Hadi deyin.

 

IŞİD bir “terör örgütü” müdür, yoksa bir “oluşum” mudur? Hadi seçin.

 

IŞİD bir bela mıdır, değil midir? Hadi konuşun.

 

IŞİD’in kelle kesmesi, kadın satması, çocuk kaçırması… Bu iğrençliklere gür bir seda ile karşı çıkıyor musunuz? Hadi gürleyin.

 

Yoksa “IŞİD’in arkasında ABD var” mı diyorsunuz? O zaman ne duruyorsunuz! Hadi dillendirin.

 

Dünya IŞİD’in tepesine inmeli mi, inmemeli mi? Hadi netleşin.

 

Kürtler mi, IŞİD mi? Bu konuda nerede duruyorsunuz? Hadi safınızı belirleyin.

 

izin duruşunuz, sizin ideolojiniz, sizin hayata bakışınız ile IŞİD’in duruşu, ideolojisi, hayata bakışı arasında farklar var mı? Varsa hadi sayın o farkları.

 
IŞİD’e yönelik küresel ve bölgesel operasyon… Bu konuda ağzınız mühürlüydü bugüne kadar. Hadi kırın ağzınızdaki o mührü.

 

 

Bravo Kemal Bey

 

Kemal Kılıçdaroğlu’na “bravo” diyorum.

Rehine olayının mutlu sonla bittiği bir günde…
“Nasıl oldu bu iş” diye sormadı.
“Siz önce bu insanlann rehine olmasındaki sorumluluğunuzun hesabını verin” demedi.
“Siz kurtarmadınız, IŞİD serbest bıraktı” demedi.
 “Neyin karşılığında ha neyin karşılığında” demedi.

Eleştiriyi, tartışmayı, muhalefeti, karşı çıkışı bir tarafa bıraktı.
Sevince, mutluluğa ortak oldu.
Hükümeti kutladı.
Tüm eleştirilerini, karşı çıkışlannı, muhalefetini “mutluluk günü “nün ertesine bırakarak büyük bir olgunluk gösterdi.

Kemal Bey siyaseti öğreniyor mu ne?