Papa Benedict’in istifası Türkiye açısından da çok önemli bazı hususlarla ilgili bir olay.

 

Safile USUL H&H YORUM

Şöyle ki…
 
Papa Benedict bilindiği gibi Alman.
 
Vatikan ise, İtalya ile yoğrulmuş bir kurum.
 
Tutuculuğun ve ortaçağ kalıplarının hala daha çok sıkıcı özellik ve kalıntılarını içeriyor.
 
Böyle bir yapı aynı zamanda taassubun ve de kavim taassubunun da özelliklerine sahip.
 
İşte bu yapıdır ki, bir Alman Vatikan’a sığamadı ve bu durum hem ortak dinin ulusal yapıları eritemediğini…
 
Hem de, güya ulvi ve dinsel olması gereken bir ortamın aslında ne kadar da entrika ve düşmanlığa uygun olduğunu gösterdi.
 
Ki, din güç donanımı anlamına geldiği ve insanın güç talebi ve/veya siyasi iktidar talebi ile birleştiği zaman ortaya dinden başka herşey çıkıyor.
 
Düşünün ki, Alman Papa Benedickt’in elbiselerini çıkarmasına yardımcı olan İtalyan asistanı onun iç çamaşırlı anlarını kaydedebiliyor.
 
Böyle birşeyin ulvi ve dinsel bir ortamda olması düşünülebilir mi?
 
Hayır ama olay şu ki, din sadece ve sadece insanın bir birey olarak Allah ile arasında kalan manevi bir moral değeri olduğu zaman gerçekten maneviyat oluyor.
 
İşin içine insan iktidarına vesile olma, siyasi güç aracı olma, otorite olma gibi özellikler girdiği anda ortaya her türlü bozukluk çıkıyor.
 
Bu konu tabii bir yönüyle din ve iktidar olayından kaynaklanan bir sorun…
 
Diğer bir yönü de var ki, buna da siyasi bir konu olarak azami dikkat çekmek istiyorum…
 
Bugün Avrupa Birliği’ni oluşturan ülkelerin birbirleri ile arasında asırlık konuların izlerini taşıyan gerginlik ve diskrepanslar var.
 
Alman Papa’nın Vatikan’da barınamaması Alman-İtalyan iktidar çatışmasından izler taşıyor.
 
Başka bazı örnekler verirsek…
 
Mesela…
 
Almanya-İngiltere arasındaki güç çatışması…
 
Fransa-Almanya, Fransa-İngiltere arasındaki güç çatışması…
 
Avusturya-Çek Cumhuriyeti arasındaki mazisel çatışmalar…
 
Hollanda ile Fransa arasındaki çatışkılar, ki…
 
Bu örnekler tüm Avrupa ülkelerine uzatılabilir.
 
Yani, Avrupa Birliği ülkeleri kendi içinde her biri ayrı bir ulus devlet ve bu özellik halen daha çok çok güçlü ve otantik.
 
Ulus devletler Avrupa içinde de en temel siyasal yapı taşını oluşturuyor.
 
Bunun Türkiye açısından siyasal anlamı ise, şu…
 
1-Türkiye’nin hukuk devleti özellikleri taşıyan bir ulus devlet olması bu dünyanın en normal ve en gerekli hadiselerinden.
 
Bu olmadan, Türkiye dünyada hiçbirşey olamaz; yani kalite taşıyan hiçbirşey olamaz.
 
2-Türkiye Avrupa ile olan ilişkilerinde ulus devlet olma özelliğini sağlam tutmasının yanı sıra, “Avrupa içinde sadece bana yan gözle bakılıyor” hissini taşımamalı.
 
Bunun yerine kendinden emin ve ne istediğini bilen bir hat üzerinde akıllıca ilerlemeli.
 
Şimdi şu lafın sırası geldi tabii..
 
Ya, sen neden bahsediyorsun, hangi ulus devlet, hangi Avrupa? Memleketin halini görmüyor musun?
 
Görüyorum tabii ama ben de bunları istikbal vizyonu açısından yazıyorum.
 
Geleceğe olan beklenti ve umut içinde yazıyorum.
 
Siyasi iktidar birgün değişecek ve bunun ondan sonrası da var.
 
“Ya sonra?”sı var.
 
Ortada bir, “Büyük Türkiye” de var.
 
Ortada bir, epey bir yol almış ve biriktirmiş Türkiye var.