Aydınlık yazarı Mustafa Mutlu yazdı:

 

Bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı…

 

Yani Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin kuruluşunun 94’üncü yıldönümü…

 

Bu kavramlar üzerinden teker teker gidelim; 94 yıl sonra gelinen nokta şudur:

 

***

 

“Milli…”

 

Geçen yıl Ocak ayında Başbakan bizzat “ayaklarının altına” aldı kendisini! Sonra TC’ler kazındı devlet kurumlarının tabelalarından!

 

***

 

“Egemenlik”

 

Bizim dışımızda bir kavram zaten, hem de çok uzun zamandır!

 

Çıkın bir caddeye, mağazaların tabelalarına bakın; hangi “dil”in egemen olduğunu göreceksiniz zaten…

 

Unutmayın; dil, egemenliğin en büyük göstergesidir!

 

***

 

“Çocuk…”

 

Bu yıl yine yaparlar mı bilmem; her yıl 21-22 yaşında bıyıklı sakallı bir adama devredilir Meclis Başkanlığı koltuğu…

 

Çoğunlukla da İmam-Hatipli olur, o “temsili çocuk başkan”lar…

 

Ve “dinci eğitim” istediklerini haykırırlar Meclis Başkanı’nın masasından…

 

***

 

“Bayram…”

 

Devlet, halkın bayramları kutlamasını yasakladı birkaç yıldır… Bir elinize Türk bayrağı, diğer elinize de bir demet çiçek alın; yaşadığınız kentteki herhangi bir Atatürk büstüne koymaya kalkın bakalım bugün…

 

Önce dayak yiyeceksiniz, sonra ıslatılacaksınız, en son da biber gazıyla yola getirileceksiniz!

 

Sakın yanlış anlamayın; bu ülkede “bayram” kutlanıyor elbette! Diyarbakır’da, PKK bayraklarıyla özgürce kutlanan “Newroz”u unutmayın!

 

***

 

Demek ki neymiş?

 

“Milli”yi ayaklar altına almışız…

 

“Egemenliği” satmışız!

 

“Çocuğu” büyütmüşüz!

 

“Bayram”ı devşirmişiz…

 

Geriye ne kalıyor?

 

23 Nisan…

 

Kutlu olsun!