Anayasa Mahkemesi'nden özel hastane sahiplerine soğuk duş

Anayasa Mahkemesi'nden özel hastane sahiplerine soğuk duş
18 Temmuz 2012 20:58

TAM GÜN YASASI neydi? SAĞLIKTA DÖNÜŞÜM PROGRAMI’ndaki önemi ne?
 
 
Sağlıkta dönüşüm programı SAĞLIK REFORMUNUN DOĞRU YAPILMASI isimli çeviri kitabın kılavuzluğunda yapıldı.

 
Bu şekilde devlet sağlık hizmeti sunumu yerine sağlık hizmetinin denetimi görevine çekildi.
 
Bunun en kolay cevabını aslında sizler de kolayca verebilirsiniz
 
Yaşadığınız bölgede son 10 yılda kaç tane DEVLET HASTANESİ açıldı?
 
Kaç tane ÖZEL HASTANE açıldı?
 
 
Bu özel hastaneler hayrına mı açılıyor?
 
Bu özel hastanelerin sahibi kimler?
 
 
Bu açılan özel hastaneler, devlet hastanelerinin yenilerinin yapılmamasına, yeni kadroların açılmasında yapılan hamlelere ve hastanelerin teknik imkanlarının arttırılmaması ve gittikçe artan taşeron hizmet alımlarına rağmen halen devlet hastaneleri ile rekabet edememekteydi.
 
Özellikle de üniversite hastanelerinin yanından bile geçememekteydi.
 
Üniversite hastanelerinde çalışan hekimleri transfer etmek istediklerinde kolay kolay transfer edemedikleri hekimleri transfer etmek için kolaylaştırıcı bir yasaya ihtiyaç duyuyorlardı.
 
Bunu sağlamak için de hastanelerde çalışan çürük elma hekimleri öne sürerek bir yasa kampanyası başlattılar.
 
Halkın yararını gözeten bir yasa gibi gösterilen TAM GÜN yasası sonrasında kısa bir süre içinde
iş saatleri dışında muayenehanede çalışan ve üniversitelerde kazandığı komik gelirlere rağmen üniversitelerini terketmeyen hekimlere iki yol verildi; ya eski gelirin için özel hastanelerde çalışırsın ya da üniversitede komik gelirlerle çalışmaya devam edersin ama hasta bakamazsın.
 
 
Özellikle yandal uzmanlık gerektiren dallarda hekimlerin bir çoğu ülkede ismi bilinen ÖZEL HASTANE ZİNCİRLERİne bu şekilde transfer edilerek hastalar özel hastanelere mahkum edildi.
 
Örneğin İbrahim Tatlıses’i ameliyat eden hekim bile kısa bir süre önce bir devlet hastanesinden istifa etmişti.
 
 
Artık Anayasa Mahkemesi’nin bu son kararı ile halkimiz isterse iş saatleri dışında muayenehaneden, isterse iş saatlerinde Merkezi Hastane Randevu Sistemi ile alacaklari randevularla hekimlerine erişebilecekler, aradaki bir nevi komisyoncu özel hastanelerden bu şekilde kurtulmuş olacaklar.
 
 
Özel hastane patronlarına hekim emeğini ucuzlatarak kamu hastanelerinden hekim transferine ortam sağlayan, uzmanlık eğitimi verecek hekimleri özel hastanelerde ciro karşılığı hasta başı muayene başı gelire zorlayan ve hekimlerin hastaları SOYDUKÇA,HASTANEYE KÂR GETİRDİKÇE gelir kazandığı sisteme dur denmiş olacak.
 
Mantar gibi açılan özel hastanelerin dolmayan gerekli kadrolarını doldurmak üzere kaçak nöbete sürükleyen özel hastane patronlarının can simidi TAMGÜN yasası, Anayasa Mahkemesi’nde iptal oldu. HAYIRLI OLSUN…
 

Türk Tabipleri Birliği ‘nin TAM SÜRE ÇALIŞMA önerisi
 

SAĞLIK REFORMUNUN DOĞRU YAPILMASI isimli çeviri kitaptan
 
Güç Stratejileri: Güç Kaynaklarının Dostları Güçlendirmek ve Düşmanları Zayıflatmak İçin Dağıtılması..


 
 
İkinci siyasi stratejiler kümesi, kilit oyuncular arasında güç dağılımını değiştirmeye yönelik olarak tasarlanmıştır. Bir grubun politika süreci üzerindeki etkisi kısmen kaynaklarına bağlı olduğu için, reform savunucuları, destekleyicilerin maddi ve maddi olmayan siyasi kaynaklarını geliştirmek ve muhaliflerin kaynaklarını geriletmek için stratejiler benimseyebilir. Bazı örnekler aşağıda yer almaktadır:

• Reformu destekleyen gruplara para, personel veya tesis vermek veya bunları ödünç
vermek,
• Uzmanlıklarını artırmak için destekleyicilere bilgi ve eğitim sağlamak,
• Müttefiklere, anahtar karar vericilere lobicilik yapması için geniş erişim
sağlamak,
• Müttefiklere, meşruiyetlerini geliştirmek için medya zamanı ve dikkati sağlamak;
dikkatlerini uzmanlıklarına, tarafsızlıklarına, ulusal sadakatlerine ve diğer pozitif
sosyal değerlere odaklamak.
Sağlam bir siyasi analist, aynı zamanda bunun tersini de muhalifler için yapabilir:
• İnsanları onlar için çalışmaması ve onlara katkı sağlamaması yönünde teşvik
ederek muhaliflerin kaynaklarını azaltmak; bunu yaparken grubun meşruiyetine,
dürüstlüğüne veya motive edici kaynaklarına saldırmak,
• Örneğin bilgi sağlamayarak muhaliflerle işbirliği yapmayı reddetmek; bunları bilgisiz
ve devre dışı bırakmak,
• Muhaliflerin anahtar karar vericilere erişimini azaltmak,
• Medyayı muhaliflerden bahsetmeme konusunda yönlendirmek, onların uzman
olmadığını, kendi isteklerine hizmet ettiklerini, sadakatsiz olduklarını vs. vurgulamak.
Bu güç stratejiler, tüm durumlarda etkili veya etik olmayabilir. Yukarıdaki liste, her zaman yapılması gerekenleri içeren bir liste değil, bir stratejistin göz önüne alması gereken güç odaklı hareket türlerine ilişkin bazı örnekleri içermektedir. Hangi güç stratejilerinin seçileceği konusunda karar vermek, sağlık reformuna dâhil olan oyuncuların -hem lehte hem karşıt olanlar- ve sağlık reformu savunucularının elinde bulunan güç türlerinin değerlendirilmesini ve farklı güç stratejilerinin spesifik oyuncular üzerindeki olası etkisi hakkında yargıda bulunulmasını gerektirmektedir.

Oyuncu Stratejileri : Yeni Dostlar Oluşturarak ve Düşmanların Cesaretini Kırarak
Oyuncuların Sayısını Değiştirmek

Reform savunucuları aynı zamanda dost ve düşman kümesini değiştirmeye çalışan siyasi
stratejileri de göz önüne almalıdır. Bu stratejiler, henüz organize olmamış olan oyuncuları seferber etmeye ve halihazırda organize olan oyuncuları dağıtmaya yönelik olabilir. Bu, sağlık reformunun amacına yönelik olan siyasi aktörleri kullanarak ve muhalifleri uzak tutarak seferber edilen oyuncu dengesini değiştirmek anlamına gelmektedir. Bir siyasi tartışmaya dâhil olan siyasi aktörlerin sayısı ve dengesi, siyasi fizibilitenin anahtar bir faktörüdür (Schattschneider,1960).

Grupların harekete geçirilmesi, insanların, uzun zamandır göz ardı ettikleri bir konuya dâhil olmanın önemsiz olmayan maliyetlerini veya yeni bir grup oluşturmanın önemli maliyetlerini ödemeleri konusunda ikna edilmesini gerektirmektedir. Bazen, daha önceden dâhil olmayan bir grubun seferber edilmesi, basit bir şekilde konunun grubun dikkatine sunulmasını gerektirebilir (grup ne olup bittiğini bildiğinde, bir pozisyon almaya karar verebilir). Eğer ülkenin tıp öğrencileri önerilen bir harç artışını protesto etmeye başlamamışsa bunun nedeni bu öneriyi henüz duymamış olmaları olabilir. Öğrenci grubunu -veya liderlerini- öneri ve önerinin sonuçları konusunda bilgilendirmek, öğrencileri bir destek grubu olarak seferber etmek için yeterli olabilir.

Ancak, bir grubun içindeki rekabet halindeki bölümlerin, grubun çıkarları, değerleri ve politikanın sonuçları konusunda farklı görüşleri olabilir ve bu yüzden politikaya ilişkin farklı pozisyonlar üstlenebilir. Bu da grubun bir bütün olarak harekete geçirilmesini zorlaştırır.
Organize olmayanların harekete geçirilmesi daha komplikedir. Çünkü bu genellikle politika tartışmasına katılabilecek bir organizasyon oluşturmak için önemli kaynakların -zaman ve para- ayrılmasını gerektirmektedir. Örneğin, işçiler yeni bir rekabetçi özel sağlık sigortası programının sonuçları konusunda endişeli olabilir. Ancak bir birlik olarak hâlihazırda organize olmuş durumda değillerse önerilen politika -ve primler ve müşterek ödemeler üzerindeki potansiyel etkileri- konusunda kolektif bir görüş geliştirmeleri zor olabilir. Ayrıca bir grup olarak çıkarlarını koruma yönünde harekete geçmeleri zorlaşabilir.

“Görünüş” ve çıkar nedenleriyle bir kamusal pozisyonu kolayca üstlenen bir grubun
seferberliğinin sona erdirilmesi de bu şekildedir. Bazı durumlarda, bir grup, kilit çıkarlarını tartıştıktan sonra pozisyonunu değiştirebilir. Burada gruba, konuya ilişkin bahisin, onların düşündüğünden daha farklı olduğu ve diğer konuların kendilerini daha fazla ilgilendirmesi gerektiğini açıklama yönünde bir şans doğabilir.

Sağlık reformcuları, siyasi liderleri seferber etme veya bunların cesaretini kırma potansiyelini
de değerlendirmelidir. Siyasi liderler için argüman, genellikle, kendi çıkarları ve kamusal çıkarların karışımına ilişkin bir değerlendirmedir. Onlara, sizi desteklemenin -veya size karşı çıkmanın- nasıl onlar için siyasi avantaj -veya dezavantaj- teşkil edeceğini ve bunun, onların dâhil olması bakımından neden iyi -veya kötü- bir konu olduğunu gösterin.

Kamu çıkarları konusundaki liyakat temelli argümanlar, bazen siyasi çıkarlara dayalı
argümanlar kadar güçlü olabilir. Orijinal bir örnek şöyle verilebilir: “Senatör, sizi seçenlerin
bunu yapmanızı istediğini biliyorum, ancak onlar dar görüşlü davranıyorlar. Bu politika, ülkeyi şu yönlerden olumuz etkileyecektir…. Bu yüzden, belki bölgenizdeki insanlar için bu konuya ilişkin bir iki konuşma yapmanız gerekebilir; ancak bu politika konusunda aktif olarak bize karşı çalışmanız gerekmiyor.”

Negatif tarafta, size muhalif olan koalisyonları nasıl böleceğinizi veya güçlerini kıracağınızı değerlendirmeniz önemlidir. Tıp birliğinin, yüksek maliyetli prosedürlerde yapılacak geri ödemeleri sınırlandırmasından dolayı –ki bunun bazı doktorların geliri üzerinde olumsuz etkisi olacaktır– yeni bir sigorta programına karşı çıkmaya karar verdiğini varsayalım. Temel sağlık hizmetleri sağlayan doktorları, taraf değiştirmeleri ve planı desteklemeleri yönünde ikna etmek mümkün olabilir. Eğer temel sağlık hizmetleri, doktorlarının çıkarlarını farklı bir bakış açısından görme konusunda ikna edilebilirlerse böylelikle tıp birliği bölünebilir.
Seferber edilmiş oyuncuların sayısını ve dengesini değiştirmenin son yolu, karar verme alanını değiştirmektir. Örneğin, politika kararını yürütme organından yasama organına taşımak, savunucuların, yeni politikacı gruplarını mobilize etmesine veya reformun önündeki belli siyasi engelleri bypass etmesine izin verebilir. Bu durum, Kolombiya’da, cumhurbaşkanının önceliğinin emekli reformu olmasından dolayı, sağlık bakanının sağlık reformunu yürütme organının gündemine taşıyamaması örneğinde gerçekleşmiştir. Bu yüzden, konuyu yasama organına taşımış, yasa organı da sağlık reformunu, emeklilik reformu yapmak için bir koşul haline getirmiştir (González- Rossetti ve Ramírez, 2000). Ancak politika alanının değiştirilmesinin beklenmedik sonuçları olabilmektedir. Örneğin, 40 ilaç eczacılık şirketi, AIDS ilaçları için patent
haklarını korumak amacıyla bir Güney Afrika ilaç kanununu mahkemeye verdiğinde;
eylemciler, dünya çapında sivil toplum gruplarını, davaya ve ABD hükümetinin kanunu değiştirme yönündeki çabalarına muhalif olarak seferber etmiştir (Bond, 1999).
Şirketler daha sonra davayı geri çekmiş ve ABD hükümeti,politikaya ilişkin pozisyonunu
değiştirmiştir. Bu durumda, şirketler, yasal argüman bakımından değil, siyasi seferberliğin ve kamuoyunun kendilerini konuyu tamamen yasal bir alanda çözme ve nasıl engelleyebileceği konusunda yanlış hesaplama yapmıştır.

Bu yüzden siyasi stratejiler, seferber edilen oyuncuların sayısını değiştirmek ve böylelikle sağlık reformunun siyasi fizibilitesini etkilemek için kullanılabilir. Yeni oyuncular politika tartışmasına girebilir ve kontrol edici pozisyonlar alabilir. Mevcut oyuncular pozisyonlarından ayrılabilir veya pozisyonlarını değiştirebilir, etkisiz olabilir veya kenar çizgilerinde bekleyebilir. Sağlık sektörü reformunun savunucularının bu farklı olasılıkları değerlendirmeye alması ve gündemlerinin lehine olarak seferber edilmiş oyuncu dengesini değiştirebilecek stratejiler seçmesi gerekmektedir.